รู้แต่ว่าห้ามใจไม่ไหว
อยากจะหนีจะเดินออกไปให้ไกล
ให้พ้นหัวใจเธอ
สมองมันก็แพ้หัวใจเสมอ
อยากจะลบความจำที่มันรักเธอ
แต่มันกลับจำได้ขึ้นใจ
พยายามทุ่มเทเพื่อเป็นคนที่ใช่
พยายามเท่าไร แต่มันก็ไม่พอ
ต่อให้รักแทบเป็นแทบตาย
เจ็บช้ำทุรนทุราย
สุดท้ายเป็นฉันที่สุด เหงา
เขาคือคนที่เธอ รอ
เธอให้เขาหมดทั้งใจ
ไม่เหลือไม่มีให้ใคร
และแม้ฉันใกล้สักแค่ไหน
ก็ยังไกลหัวใจของเธอ
ฉันคงทำได้เพียงเท่านี้
เป็นเพียงแค่คนหนึ่ง
ที่เธอมองว่าดี
ที่พร้อมคอยดูแล
ช้ำโดยที่ไม่มีข้อแม้
เมื่อเป็นฉันที่มันผิดเองที่แคร์
ที่รักมากเกินไป
พยายามทุ่มเทเพื่อเป็นคนที่ใช่
พยายามเท่าไร แต่มันก็ไม่พอ
ต่อให้รักแทบเป็นแทบตาย
เจ็บช้ำทุรนทุราย
สุดท้ายเป็นฉันที่สุด เหงา
เขาคือคนที่เธอ รอ
เธอให้เค้าหมดทั้งใจ
ไม่เหลือ ไม่มีให้ใคร
และแม้ฉันใกล้สักแค่ไหน
ก็ยังไกลหัวใจของเธอ
พยายามทุ่มเทเพื่อเป็นคนที่ใช่
พยายามเท่าไร มันก็ไม่พอ
ต่อให้รักแทบเป็นแทบตาย
เจ็บช้ำทุรนทุราย
สุดท้ายเป็นฉันที่สุดเหงา
เขาคือคนที่เธอ รอ
เธอให้เขาหมดทั้งใจ
ไม่เหลือ ไม่มีให้ใคร
และแม้ฉันใกล้สักแค่ไหน
ก็ยังไกลหัวใจของเธอ
ต่อให้รักแทบเป็นแทบตาย
เจ็บช้ำทุรนทุราย
สุดท้ายเป็นฉันที่สุดเหงา
เขาคือคนที่เธอรอ
เธอให้เขาหมดทั้งใจ
ไม่เหลือ ไม่มีให้ใคร
และแม้ฉันใกล้สักแค่ไหน
ก็ยังไกลหัวใจของเธอ